Wrazliwosc na bodzce
O wrażliwości na bodźce decyduje głębokość umieszczenia receptora w skórze. Receptory umieszczone głębiej wymagają bodźców silniejszych. Percepcje wrażeń termicznych komplikuje dodatkowo specyficzna odpowiedź termoreceptorów na zmiany temperatury. Receptory ciepła wykazu ją maksimum wyładowań w temperaturze 22 – 47 C (295 – 520K), przy czym bodźcem progowym jest dla nich wzrost temperatury + 0,001 degs. Receptory zimna wytwarzają salwy impulsów w temperaturze zarówno po¬niżej 22°C (295°K), jak i powyżej 45°C (318°K). a ich progiem reaktywności jest zmiana temperatury 0,004 degs trwająca nie krócej niż 3 s. W percepcji wrażeń skórnych temperatur biorą także udział nagie zakończenia bólowe.
Syntetyczne czucie wibracji oraz czucie kształtu (stereognozja)
powstaje przy współudziale receptorów somestetycznych oraz kinestetycznych. Integracja bodźców płynących z tych receptorów zachodzi na
poziomie korowym, podobnie jak rozróżnianie dwóch bliskich punktów ucisku.
Natura wrażeń nocyceptywnych bólowych jest jednakowa niezależnie od miejsca, w którym wrażenie to powstaje. Ból jest odpowiedzią na bodziec, którego działanie uszkadza lub grozi uszkodzeniem tkanek. Nieistotny jest tu rodzaj bodźca. Ważne natomiast jest, że jego siła wielokrotnie przekracza siłę bodźców wywołujących normalnie inne wrażenia. Przyjmuje się, że próg pobudliwości receptorów bólowych jest od 5 do 1Ó00 razy wyższy od progu pobudliwości pozostałych receptorów.