Zatrucia ostre charakteryzują się stanem śpiączki, drgawkami klinicznymi, spadkiem ciśnienia, zaburzeniami czynności oddechowych i rytmu serca łącznie z migotaniem komór. Stany drgawkowe można opanować podaniem benzodiazepin lub barbituranów, a także suksametonium. Częstoskurcz usuwa podanie leków cholinergicznych (np. neostygminy). Nie należy stosować NA i innych amin sympatykomimetycznych ze względu na możliwość nieprzewidzianego spotęgowania ich działania i niebezpieczeństwa nasilenia zaburzeń rytmu. Dobowa dawka imipraminy wynosi zwykle 150 mg. Dezmetyloimipramina (Desipramine, Pertofran) jest aktywnym metabolitem imipraminy i silnym lekiem przeciwdepresyjnym. Silniej od związku macierzystego pobudza napęd, co wiąże się z silniejszym wpływem na mechanizmy adrenergiczne. Można wywołać stany podniecenia, z tego względu wskazana jest raczej w depresjach z wyraźnym zahamowaniem napędu. Opipramol (Opłpramol, Pramolam, Insidon) w porównaniu z poprzednimi lekami działa słabo przeciwlękowo i uspokajająco. Niektórzy autorzy kwestionują teorię zakładającą, że mechanizm działania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych polega na nasilaniu przekaźnictwa synaptycznego w neuronach adrenergicznych i serotoninergicznych. Teoria ta, powszechnie przyjęta, oparta jest bowiem na. wynikach uzyskanych po jednorazowym podaniu dużych dawek tych leków zwierzętom doświadczalnym. W klinice leki przeciwdepresyjne stosuje się jednak przez długi czas i korzystne działanie występuje po upływie pewnego okresu.