Stosowane metody sztucznego zapłodnienia

Zapłodnienie sztuczne, to wszelkie działania mające na celu poczęcie dziecka, przez zapłodnienie nie w sposób naturalny, czyli heteroseksualny akt płciowy.

Metody sztucznego zapłodnienia dzielą się zasadniczo na dwie grupy, kiedy to komórki płciowe pochodzą od biologicznych rodziców dziecka lub nie, wtedy to występują metody homologiczne i metody heterologiczne.

Metody homologicznego takie, gdy obie gamety, czyli nasienie jak i komórka jajowa- pochodzą od pary, która stara się o dziecko. W przypadku metod heterologicznych przynajmniej jedna z gamet lub obie, pochodzi od osoby trzeciej, zatem zakładają wystąpienie dawcy zewnętrznego.

Obie metody, tzn. i te homologiczne, i te heterologiczne dzielą się dalej analogicznie na zapłodnienie bezpośrednio w żeńskich kanałach płciowych (intra corporem) lub poza nimi (extra corporem).

Metody homologiczne stosuje się zwykle, gdy bezpłodność jest wywołana różnego typu patologiami w budowie układu rozrodczego, zaburzeniami enzymatycznymi u kobiet, a w przypadku mężczyzn, gdy bezpłodność ma podłoże psychogenne i organiczne (niezdolność do obycia stosunku, wady rozwojowe prącia, opóźniona ejakulacja, zmniejszenie liczby plemników w skaldzie nasienia wraz ze zwiększonym odsetkiem plemników nieruchomych), a także gdy kobieta wytwarza antyciała przeciwko nasieniu partnera . Dopóki jednak jest szansa na połączenie się komórek płciowych w ciele kobiety dokonuje się transferu jednej lub obu gamet do miejsca w ciele kobiety, w którym zapłodnienie będzie możliwe. Na przykład w metodzie GIFT-O (intra corporem), jednocześnie, ale oddzielnie przenosi się do jajowodu nasienie męskie i żeńską komórkę jajową. Stosuje się również transfer jedynie komórek żeńskich, tak by ułatwić plemnikom dotarcie do nich (Metoda LTOT czy TIUG). Możliwy jest też transfer samego nasienia, gdy plemniki są zbyt słabe, by samodzielnie dotrzeć do komórki jajowej. Wreszcie w przypadkach, gdzie nie ma szans na owocne zapłodnienie intra coporem istnieje możliwość zastosowania zapłodnienie pozaustrojowego, zwanego w skrócie zapłodnieniem in vitro od in-vitro-fertlization-embryo-transfer czyli FIVET; metoda ta polega na wytworzeniu ludzkich embrionów w środowisku laboratoryjnym, i przeniesieniu wybranych, najlepszych do organizmu kobiety.

Natomiast metody heterologiczne to rozwiązanie dla tych par, których gamety nie potrafią pełnić funkcji rozrodczych, a pragną doczekać się potomstwa dzięki wykorzystaniu komórek dawcy, które rozwijać będą się w organizmie matki, po wprowadzeniu do organizmu w odpowiedniej fazie cyklu miesiączkowego, umożliwiającej implantację i rozwój zapłodnionej komórki. Również techniki heterologiczne mogą polegać na zapłodnieniu wewnątrzustrojowym (intra corporem), albo poza organizmem kobiety (extra coporem), przy wykorzystaniu przynajmniej jednej z gamet od osoby trzeciej.

Pozostałe artykuły o medycynie:

Posted by:

admin

Related articles

Back to Top