Jest to ciężki, bezbarwny lotny płyn, którego opary mają charakterystyczny słodkawo-mdły zapach i smak. Nie jest łatwopalny i nie tworzy mieszanek wybuchowych z powietrzem. Największym niebezpieczeństwem stosowania chloroformu jest tworzenie się fosgenu przez utlenianie. Jest bardziej hepatotoksyczny i kardiotoksyczny od eteru i dlatego praktycznie nie jest stosowany w nowoczesnej anestezjologii. W szczególnych sytuacjach (np. podczas […]
Read more »Chlorodiazepoksyd (Chlordiazepoxide, Elenium, Librium) jest jednym z najczęściej stosowanych leków omawianej grupy. Poza działaniem przeciwlękowym, przeciwdrgawkowym i zwiotczającym mięśnie szkieletowe wykazuje stosunkowo silne działanie typu uspokajająco-nasennego. Ma także słabe działanie przeciwbólowe. Lek stosuje się w stanach niepokoju i napięcia tak w przebiegu zespołów nerwicowych, jak i zaburzeń psychosomatycznych i różnych schorzeń somatycznych, którym towarzyszą objawy […]
Read more »Chlorheksydyna (Abacil, Hibitane) jest pochodną biguanidu. Jest stosowana pod postacią glukonianu lub octanu. Przeciwbakteryjne działanie chlorheksydyny związane jest z uszkadzaniem błony komórkowej bakterii. Chiorheksydyna działa silnie na bakterie Gram-dodanie, natomiast jej działanie na bakterie Gram-ujemne jest znacznie słabsze; na niektóre nie działa w ogóle, np. na prątki kwasooporne. Szczególnie oporne na działanie chlorheksydyny są pałeczki […]
Read more »Chlor zabija większość mikroorganizmów. Jego działanie przeciwbakteryjne związane jest zarówno z działaniem samego pierwiastka, jak i jonów kwasu podchlorawego, który powstaje w wodnych roztworach, chloru. Działanie w pH 6,0 jest 10-krotnie silniejsze niż w pH 9,0, Mało, wrażliwe na działanie chloru są prątki kwasooporne: dla ich zabicia konieczne są stężenia około 10 razy większe niż […]
Read more »Zatrucia ostre charakteryzują się stanem śpiączki, drgawkami klinicznymi, spadkiem ciśnienia, zaburzeniami czynności oddechowych i rytmu serca łącznie z migotaniem komór. Stany drgawkowe można opanować podaniem benzodiazepin lub barbituranów, a także suksametonium. Częstoskurcz usuwa podanie leków cholinergicznych (np. neostygminy). Nie należy stosować NA i innych amin sympatykomimetycznych ze względu na możliwość nieprzewidzianego spotęgowania ich działania i […]
Read more »W cewce bliższej i dalszej następuje zakwaszenie moczu wskutek wymiany jonów wodorowych na jony sodowe zawarte w przesączu. W zakwaszeniu moczu ważną role odgrywa anhydraza węglowa. Enzym ten katalizuje reakcję syntezy kwasu węglowego z dwutlenku węgla i wody. Kwas węglowy dysocjuje na jon wodorowy i wodorowęglany. Jon wodorowy zostaje wydalony do światła cewek, wymieniając się […]
Read more »Jedną z najbardziej charakterystycznych cech działania anksjolityków jest hamowanie pobudzenia emocjonalnego i zachowania agresywnego, a także reakcji lękowych. W doświadczeniach na zwierzętach leki „te hamują agresywność spontaniczną -lub wywołaną różnymi czynnikami oraz znoszą nadmierną wrażliwość szczurów z uszkodzoną przegrodą (septum). W wielu prostych testach behawioralnych hamują również reakcje lękowe. Przeciwagresywne i przeciwlękowe działanie anksjolityków wiąże […]
Read more »Najbardziej interesującym i najczęściej stosowanym lekiem tej grupy jest pochodna wyprowadzonej z tabeiny orypawiny — buprenorfina.. Charakteryzuje się bardzo silnym działaniem antagonistyczńym, działa 3 razy silniej od naloksonu (w przeliczeniu wagowym), działanie to nie jest jednak wykorzystywane w lecznictwie. Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego oraz z błony śluzowej jamy ustnej. Działanie przeciwbólowe występuje […]
Read more »Bromokryptyna (Parlodel) jest lekiem szczególnie interesującym. Wpływa pobudzająco na receptory DA należące do grupy D2. Bromokryptyna znalazła zastosowanie w leczeniu niektórych zaburzeń hormonalnych przebiegających z nadmiernym wydzielaniem prolaktyny, stosowana jest w akromegalii (wpływając w tym schorzeniu hamująco na wydzielanie hormonu wzrostu). Należy podkreślić, że w warunkach normalnych zarówno DA, jak związki agonistyczne receptorów DA, do […]
Read more »W związku z blokowaniem receptorów a-adrenergicznych i innymi omówionymi już uprzednio działaniami na układ krążenia, pochodne fenotiazyny mogą powodować spadek ciśnienia tętniczego, szczególnie w pozycji pionowej (ortostatyczny spadek ciśnienia). Z tego powodu zaleca się leżenie przez około 30 min po zażyciu każdej dawki. Stosunkowo słabo obniżają ciśnienie tiorydazyna i perfenazyna (ta pierwsza wywołuje też słabsze […]
Read more »
